Genomineerd voor de Poelifinario 2009. De jury: In Nikè keert Lenette van Dongen terug op het cabaretpodium als een stand up-comediènne. Dat blijkt een zeer geslaagde keuze, want de stijlvorm is haar op het lijf geschreven. Alles wat haar de afgelopen jaren tot een groot vakvrouw heeft gemaakt, komt in deze voorstelling samen. Zij opent haar dagboek en paart voor iedereen zeer herkenbare en hilarische ontboezemingen aan even zo herkenbare twijfels, verdriet en gemiste kansen van een vrouw die een nieuwe levensfase is ingegaan. Indrukwekkend soepel treedt ze in gesprek met de zaal en schept zo op knappe wijze een sfeer waarin de lach kan plaatsmaken voor de pijn van het leven. Het is even wennen dat een zangstem als die van Van Dongen in Nikè slechts één keer te horen is, maar juist in dít programma wordt haar zang uiteindelijk niet gemist. Uitnemende showvrouw; humor poëzie en échte emoties. Algemeen Dagblad (****): “Met veel humor en zelfspot smeed Van Dongen een band met het publiek (…) Er staat een sterke, onafhankelijke vrouw die zich met stuitend mooi optimisme tegen het mentale en fysieke verval keert. (…) Vooral als Lenette van Dongen losgaat en losslaat in haar strijd tegen de grote en kleine ongemakken van de ouderdom is ze briljant. “NRC Handelsblad (****): “(…) Een aanhoudende stroom van grappige verhalen waarin tegelijkertijd op vrolijke toon allerlei emotionele ballast overboord gaat. (…) Meesterproef in het maken van contact met de zaal. (…) Haar publiek in de hand en dat houdt ze anderhalf uur lang vol, met een groot overwicht en bewonderenswaardige souplesse. (…) Een sfeer van saamhorigheid, een samenzwering van gelijkgestemden, die tot aan haar allerlaatste woorden glorieus intact blijft. (…) Hoogstkomisch gevolg (…) Expressief in stem, lijf en leden, hoe theatraal ze kan zijn en hoe haar taal het summum is van beeldende kracht. “Volkskrant (****): “Van Dongen ontroert meer dan ooit in persoonlijke triomf. Zelden speelde een cabaretier zo behendig de herkenningskaart als Lenette van Dongen in haar nieuwe programma NIKÈ. (…) Wat de theatraliteit betreft is het publiek geheel aangewezen op haar persoonlijkheid, en daarover hoeft niemand zich zorgen te maken. “Metro (****): “Het sobere decor met alleen de spullen om haar heen en de gesprekken met het publiek maken het extra intiem. De show met als thema leven zonder angst heeft vaart en zakt geen moment in. Van Dongen krijgt moeiteloos de zaal mee. Ook al ben je nog lang geen vijftig, NIKÈ is herkenbaar. “GPD (****):”Van Dongen is na wat muzikale uitstapjes weer terug op het pas van het solocabaret. Waarin ze al jaren de koningin van de huis-, tuin- en keukenonderwerpen is, die ze ombuigt tot voor iedereen herkenbare conferences. (…) Haar contact met de zaal is fenomenaal. In dit feest van herkenning, waarin de lach door de zaal rolt, valt ook verdriet op de juiste plek. (…) En zo overwint Van Dongen bij alle generaties met dit programma. “Leeuwarder courant (****): “De zaal hangt ruim honderd minuten aan haar lippen en de lachgolven spoelen bijna voortdurend door de rijen heen. “Meppeler courant (****): “Overrompelende cabaretgodin in NIKÈ. “Lenette van Dongen stoot door met haar overweldigende programma NIKÈ. Bruisend van energie en kracht als NIKÈ, godin van de overwinning. Terwijl de rest van de wereld de buitenkant verfraait en zich tot engel probeert te boetseren gooit Lenette de deur naar de waarheid open. Ze is 50 jaar en de schaamte voorbij. Wie zonder angst wil leven moet durven tegen te vallen. Met ongeremde zelfspot en toch pijnlijk herkenbaar, ruimt zij haar kelder en dromen op. In direct gesprek met het publiek belooft zij: “Hoe eerlijker we vanavond zijn, hoe leuker het wordt”. In NIKÈ maakt zij die belofte meer dan waar. Hilarisch en ontroerend. De pers was unaniem: NIKÈ kwam, zag en overwon! Historie Lenette van Dongen – Mag het wat zachter? (1993) – Nee, nee en nog ‘ns nee (1995) – Jagadamba (1997) – Een echte Van Dongen (2000) – Vedette (2002) – Rafels (2005) Prijzen: – Pall Mall Export Prijs (1993) (Heet tegenwoordig De Eerste Prijs) – Annie M.G. Schmidt prijs (2004) Een onderscheiding voor het beste cabaretlied. – Gouden Harp (2005) Voor de Gouden Harp komen personen in aanmerking die zich gedurende hun carrière op bijzondere wijze verdienstelijk hebben gemaakt voor de Nederlandse lichte muziek. – Voor haar rol in Doe Maar, de musical (2007) kreeg Lenette een nominatie voor de beste vrouwelijke bijrol. – VSCD Nominatie Poelifinario (2009) met NIKÈ. De prijs voor die theatermaker(s) met het meest indrukwekkende cabaretprogramma van het seizoen.